Mijn poppen mogen meer vragen dan ik zelf. Ze nemen geen blad voor de mond.

Toen ik eens op een feestje was met veel sjieke gasten vroeg Eddy, mijn pop, rustig hoe mensen zo rijk waren geworden. Het leuke was dat deze mensen een pop wel willen vertellen hoe rijk ze zijn en hoe ze dit hebben bereikt.  

Een andere keer maak ik meer emotionele taferelen mee zoals die keer in Coevorden, tijdens de opening van het nieuwe gemeentehuis. Eddie raakte in gesprek met een dame op leeftijd. Hij vroeg haar naar haar kinderen en of ze ook getrouwd was. De dame begon te vertellen over haar man waar ze veel van had gehouden maar die een jaar geleden overleden was. Meer dan een kwartier vertelde ze over hem terwijl de tranen haar over de wangen stroomden.

Totdat ze begon te lachen omdat ze haar hart uitstortte bij een pop. 

Natuurlijk zijn er ook de ‘gewone’ feesten en partijen. Zo wordt ik regelmatig uitgenodigd voor een verjaardag, bruiloft of voor een kunst of cultuurfestival. 

Behalve bij feesten en partijen ben ik ook regelmatig te gast op een school. Niet om de kinderen te vermaken, maar om het personeel een onvergetelijke workshop te geven. 

Na het volgen van deze workshop kan een leraar of lerares gebruik maken van een (buikspreek)pop in de lessen of bij persoonlijke gesprekken. Tijdens de workshop leer je hoe de pop tot leven komt en hoe je de pop kunt gebruiken als beloning, of als dagelijks terugkerend ritueel. Je leert de illusie van een sprekende pop te optimaliseren door op de juiste manier gebruik te maken van het bewegen van de mond en de kijkrichting van de pop. Maar zeker ook door de pop een karakter te geven en van hem of haar te gaan houden.

Een workshop duurt een dagdeel of een hele dag en is zeer geschikt als invulling voor een studiedag.